12 Ağustos 2015 Çarşamba

Esnaf ve Sanatkarlar Meslek Kuruluşları İle İşçi Sendikal Kuruluşlarının Karşılaştırması

Yazar: Muhammed Tolga GEDİKKAYA*
E-Yaklaşım / Kasım 2013 / Sayı: 251


I- GİRİŞ
Bu çalışmanın konusu, “esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşları” ile “işçi sendikal kuruluşları”nın karşılaştırılmasıdır. Çalışmada, esnaf ve işçi gibi toplumun önemli bir sosyal kesimini oluşturan üyelerinin gelişimini sağlamak üzere kurulan bu iki organizasyonun kanunla belirlenen yapı ve işleyişlerinin araştırılmasını, birbiriyle benzerlik ve farklılıkları tanımlamayı amaç edinmektedir. Çalışma kapsamına, iki organizasyonun amaçları, örgütlenme biçimleri, kuruluş yöntemi, üyelik ve aidatların tespiti konuları dahil edilmiştir. Çalışma sonucunda, iki kuruluş arasında önemli farklılıklar olduğu, kanun koyucu tarafından farklı amaç odakları, organizasyon biçimleri, çatı ve yöntemleri benimsendiği görülmüştür. Çalışmada ayrıca, söz konusu farklılıkların hangi konularında göz önünde bulundurulacağı da tartışılmıştır.
Türkiye’de gerek esnaf ve sanatkarlar, gerek işçi ve işverenler toplumun önemli bir kesimini oluşturmaktadır. Sayısı ekonomik konjonktüre göre değişmekle birlikte, Türkiye’de yaklaşık iki milyon esnaf ve sanatkar[1] ile yaklaşık on bir milyon işçi[2] bulunmaktadır. Meslek kuruluşları ve sendikalar, bu kesimlerin dayanışma ve kalkınmak amacıyla kurdukları organizasyonlardır.
Bu çalışmanın konusu, “esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşları” ile “işçi sendikal kuruluşları”nın karşılaştırılmasıdır. Çalışma, bu iki organizasyon yapı ve işleyişinin araştırılmasını, birbiriyle benzerlik ve farklılıkları tanımlamayı amaç edinmektedir. Günümüze değin, bu iki organizasyon yapı ve işleyişini birlikte mercek altına alan çok az çalışma bulunmaktadır.
Karşılaştırma birçok yönden ele alınabilir. Ancak bu çalışma iki organizasyonun amaçları, örgütlenme biçimleri, kuruluş yöntemi, üyelik ve aidatların tespiti açsısından karşılaştırılmasını içermektedir.
İşçi sendikal organizasyonları, 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nda[3] düzenlenirken, Esnaf ve Sanatkarlar Meslek Kuruluşları 5362 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Meslek Kuruluşları Kanunu’nda[4] düzenlenmektedir. Anılan Kanunlarda yer alan maddelere ait atıflar, aşağıda (Kanun: madde) sayıları şeklinde verilecektir.
II- AMAÇLARI AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI
Sendikal kuruluşlar, “işçilerin veya işverenlerin çalışma ilişkilerinde, ortak ekonomik ve sosyal hak ve çıkarlarını korumak ve geliştirmek için” (6356: 2)  kurulmaktadır.
Esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşları ise, “esnaf ve sanatkârlar ile bunların yanlarında çalışanların meslekî ve teknik ihtiyaçlarını karşılamak, meslekî faaliyetlerini kolaylaştırmak, mesleğin genel menfaatlerine uygun olarak gelişmelerini ve meslekî eğitimlerini sağlamak, meslek mensuplarının birbirleriyle ve halk ile olan ilişkilerinde dürüstlüğü ve güveni hâkim kılmak, meslek disiplini ve ahlâkını korumak” amacıyla (5362: 1) kurulmaktadır.
Bu organizasyonların amaçları karşılaştırıldığında; sendikal kuruluşlarda, daha çok karşılıklı ilişkilerde menfaat ve hakların korunması odak alınmaktayken, esnaf ve sanatkarlar kuruluşlarda halkla ilişkiler ve hizmet odak alınmaktadır. Sendikalar birbirlerine karşı konumlandırılmakta, esnaf meslek kuruluşları ise halka karşı duruşu belirlenmektedir.
III- ÖRGÜTLENME BİÇİMLERİ AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI
Sendikal kuruluşlar ile esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşları, örgütlenme yöntemlerinde farklı kademelendirme, yerelleşme ve üst kuruluş biçimlerine sahiptir.
İşçi ve işveren sendikal kuruluşları, sendika ve üst kuruluş konfederasyonlardan ibarettir. Sendikalar, bir işkolunda faaliyette bulunmak üzere en az yedi işçi veya işverenin bir araya gelerek oluşturulan tüzel kişiliktir. Konfederasyonlar ise değişik işkollarında en az beş sendikanın bir araya gelmesiyle oluşturulan tüzel kişiliklerdir (6356: 2).  Türkiye 2013 Ocak istatistiklerinde[5] 20 işkolunda verilen işçi sendikası sayısı 92, bağlı olunan işçi konfederasyonu sayısı 3”tür.
Esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşları ise, “oda”, “birlik”, “federasyon” ve “Konfederasyon” olmak üzere dört farklı şekilde teşkilatlanmaktadır (5362: 3).
“Oda” esnaf ve sanatkârlardan en az 500 kişinin isteği ile kurulan temel meslek kuruluşudur. Odalar, ihtisas odası ve karma oda olarak ikiye ayrılmaktadır. İhtisas odası, aynı meslekte faaliyette bulunan esnaf ve sanatkârlar tarafından kurulurken; karma oda, ihtisas odası kurabilecek sayıya ulaşamayan değişik mesleklerdeki esnaf ve sanatkârların bir araya gelmesiyle kurulmaktadır. Bu odalar il merkezlerinde veya ilçelerde kurulabilirler. Türkiye’de bulunan oda sayısı, 2013 Mayıs itibariyle 3098’dir.
“Birlik”, aynı ilde bulunan esnaf ve sanatkârlar odalarının, il merkezlerinde kurulan üst kuruluşudur. Birliğin amacı, bulunduğu il genelinde “işbirliği ve ahenk içerisinde çalışmalarını ve gelişmelerini sağlamak ve o ilin esnaf ve sanatkârlarını temsil etmek”tir (5362: 3). Odalar, çalışma bölgesi içinde bulundukları birliğe kayıt olmak zorundadırlar (5362: 18). Türkiye’de İstanbul’da iki, diğer illerde bir olmak üzere toplam 82 adet esnaf ve sanatlar odaları birliği bulunmaktadır.
“Federasyon” aynı meslek dalında bulunan odalar tarafından Türkiye genelinde kurulan üst kuruluştur. Federasyonun amacı kanunda yer aldığı haliyle, “üyelerinin meslekî yönden ihtiyaçlarını karşılamak, çalışmalarını ve gelişmelerini ülke genelinde işbirliği ve ahenk içerisinde yapabilmelerini sağlamak”tır (5362: 3). Federasyon kurulduktan sonra aynı meslek dalında kurulmuş bulunan veya sonradan kurulacak odalar, federasyona kayıt olmak zorundadırlar (5362: 27). Türkiye genelinde 13 esnaf ve sanatkarlar federasyonu faaliyette bulunmaktadır.
“Konfederasyon” Esnaf ve sanatkârlar oda, birlik ve federasyonlarının en üst çatı organizasyonudur. Türkiye’de kanunla tek bir konfederasyon düzenlenmiş olup ismi, yine kanunla “Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonu” olarak belirlenmiştir. Konfederasyonun amacı, esnaf ve sanatkarlar odaları, birlikleri ve federasyonları arasında “Birliği temin, gelişme ve ilerlemeyi sağlamak ve genel olarak esnaf ve sanatkârların çalışmalarını meslekî yönden ve kamu yararına uygun olacak şekilde düzenlemek ve bu hususta gerekli görülecek her türlü tedbiri almak ve teşebbüste bulunmak, meslekî eğitimlerini geliştirmek, esnaf ve sanatkârları yurt çapında ve uluslararası düzeyde temsil etmek, sorunlarının çözümü için ulusal ve uluslararası kurum ve kuruluşlar nezdinde gerekli girişimlerde bulunmak, ulusal ekonomideki gelişmelere paralel olarak lüzumlu görülecek meslekî tedbirleri almak ve Bakanlık tarafından esnaf ve sanatkârlarla ilgili verilecek görevleri yapmak”tır (5362: 3). Kurulmuş veya kurulacak olan birlik ve federasyonlar, Konfederasyona kayıt olmak zorundadırlar (5362: 35).
Görüldüğü üzere, kuruluşlar farklı kademelendirme yapısına sahiptir.  Sendikal kuruluşlar iki basamaklı bir yapıya sahiptir, asıl birim sendika ve üst yapı olarak konfederasyon olarak teşkilatlanmaktadır. Esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşlarında ise üç basamak bulunmaktadır. Asıl birim esnaf ve sanatkar odalarıdır. İkinci basamakta üst yapı olarak birlikler ve federasyonlar bulunmaktadır. Esnaf odası, bulunduğu ilin merkezinde bulunan birliğe ve aynı işkolunda Türkiye genelinde faaliyette bulunan Federasyona bağlıdır. En üst mertebede ise tek bir konfederasyon tüm meslek kuruluşlarına çatı olmaktadır.
İkinci olarak, kanun koyucu, sendikal faaliyetlerde ülke genelinde faaliyet öngörmekteyken, esnaf ve sanatkar odalarının faaliyetlerinde yerel birimler öne çıkmakta, faaliyetlerin yer yönünden (birlik) ve hizmet yönünden (federasyon) yerelleşmesi öngörülmektedir.
Üçüncü olarak, sendikal faaliyetlerde birden fazla çatı altında biçimlendirme öngörülmüş ve konfederasyon sayısında sınırlandırma yapılmazken, esnaf faaliyetlerinde tek ve bütün odaları içerir “yek adet” konfederasyon çatısı bulunmaktadır.
Dördüncü olarak, çatı kuruluşlarına kayıt sendikalar için zorunlu tutulmazken, meslek odaları için eğer varsa federasyona ve her halükarda bir birliğe ve konfederasyona bağlılık zorunlu tutulmaktadır.
IV- KURULUŞ YÖNTEMİ, ÜYELİK, AİDAT TESPİTİ AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI
Sendikalar, önceden izin almaksızın kurulurken (6356: 3); odalar, bakanlık izni ile kurulmaktadır (5362: 4).
Sendikaya üye olmak serbesttir. On beş yaşını dolduran ve Kanunlarına göre işçi sayılanlar, işçi sendikalarına üye olabilirler. Hiç kimse sendikaya üye olmaya veya olmamaya zorlanamaz. (6356: 17). Esnaf ve sanatkarların meslek kuruluşlarına kaydı ise zorunludur. Esnaf ve sanatkârlar mesleğe girişte sicile kaydedilir, daha sonra sicil tarafından esnaf ve sanatkârlara ait bilgiler odaya kayıt için gönderilir (5362: 6).
Sendikalarda üyelik aidatının miktarı kuruluşların tüzüklerinde belirtilen usul ve esaslara göre sendika genel kurulu tarafından belirlenir (6356: 18). Esnaf ve sanatkârlar meslek kuruluşlarının yıllık aidatları ise Konfederasyon tarafından hazırlanan yönetmeliklerle[6] düzenlenerek Bakanlık onayı ile yürürlüğe konulur (5362: 75).
Üç olgu birlikte ele alındığında; sendikalar, kuruluşunun önceden izne tabi olmadığı, üyeliğin kişinin rızasına bağlı olduğu ve aidat tespitinin üye reyleri ile belirlendiği kuruluşlarken; esnaf ve sanatkarlar odalarının, kuruluşunun bakanlık iznine tabi olduğu, üyeliğin kişinin rızasına bakmadan zorunlu tutulduğu ve aidat tespitinin çatı konfederasyon tarafından belirlendiği kuruluşlar olarak ortaya çıkmaktadır.
V- SONUÇ
Bu çalışma, esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşları ile işçi sendikal kuruluşlarının karşılaştırılmasını konu edinmiş; çalışmada iki organizasyonun amaçları, örgütlenme biçimleri, kuruluş yöntemi, üyelik ve aidatların tespiti ayrı ayrı tanımlanarak değerlendirilmiştir.
Çalışma bütün olarak ele alındığında,
1) işçi sendikalarının, üye ekonomik ve sosyal menfaatlerini sağlamak amacıyla diğer sendikalara karşı konumlarının odak alındığı,  Türkiye genelinde serbestçe çatı kuruluşları oluşturan, serbest kuruluş, üyelik ve gelir tespit prosedürlerini haiz kuruluşlar olduğu,
2) Esnaf ve sanatkarlar meslek odalarının, üye hizmet gelişiminin ve halkla ilişkilerin odak alındığı, yerelleşme temelinde kurgulanan, çatı kuruluşlarının zorunlu olarak kademelendirildiği ve tekleştirildiği[7], izne tabi kuruluş, zorunlu üyelik ve yönetmelikle belirlenen aidat ücretlerini haiz kuruluşlar olduğu görülmektedir.
Gerek sendikalarda gerek meslek odalarında hizmet ve yer yönünden yerelleşme, çatı kuruluşu olarak tek konfederasyona bağlı olma, zorunlu üyelik ve standart aidatlar sürekli tartışılmakta ve güncelliğini korumaktadır. Sendikalar meslek odaları gibi zorunlu tutulmalı mıdır? Meslek odaları sendikalar gibi istediği konfederasyonu seçebilmeli midir? Bu örneklere benzer bir çok tartışmada son sözü kanun koyucu söylemiştir.
“Doğaları itibariyle” sendikal kuruluşlar ve esnaf ve sanatkarlar meslek kuruluşları, kanun koyucu tarafından farklı kurgulanmıştır. Bu kurgulardaki benzerlik ve farklılıklarının tespiti ve tartışılması ile bu organizasyonların daha gelişmiş bir yapıya kavuşturulması mümkündür. Çalışmada bu amaçla, sadece üç başlık altında değerlendirmede bulunulmuştur. Gelecekte, söz konusu organizasyonların farklı başlıklar[8] altında da karşılaştırılması ve değerlendirilmesinin literatüre ve süregiden tartışmalara önemli bir katkıda bulunacağı düşünülmektedir. 


* İş Müfettiş Yrd.
[1] Türkiye Esnaf ve Sanatkarlar Konfederasyonu’nun 30.04.2013 tarihli verilerine göre 2012 yılı toplam esnaf ve sanatkar sayısı 2.024.883’tür. (http://www.tesk.org.tr/tr/calisma/sicil/4.pdf) (Erişim Tarihi: 19.05.2013)
[2] Sosyal Güvenlik Kurumu istatistik verilerine göre 2013 Ocak ayında 4/a kapsamındaki zorunlu sigortalı sayısı 11.818.115’tir. http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/tr/kurumsal/istatistikler) (Erişim Tarihi: 19.05.2013)
[3] 07.11.2012 tarih ve 28460 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
[4] 21.06.2005 tarih ve 25852 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
[5] http://www.csgb.gov.tr/csgbPortal/csgb.portal?page=uye (Erişim Tarihi: 18.05.2013)
[6] Konfederasyon, Esnaf ve Sanatkârların Ödeyecekleri Kayıt Ücreti ve Yıllık Aidat Hakkında Yönetmelik (14.02.2008 tarih ve 26787 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.) il ve meslek benzeri gruplandırmalar altında kayıt ve aidat miktarlarını asgari düzey yüzdeleri üzerinden belirlemiştir.
[7] Oda bağlı olacağı birliği, federasyonu ve konfederasyonu seçemeyeceği, bunun kanunla belirlenmiş olduğu kastedilmektedir.
[8] Organizasyonlarda genel kurulların oluşturulması, yönetim ve denetim organlarının seçimleri, İşveren sendikaları ile sanayi ve ticaret odalarının karşılaştırılması gibi alanlarda halen herhangi bir çalışma bulunmamaktadır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder