Yazar: Müjdat ŞAKAR*
Yaklaşım / Kasım 2013 / Sayı: 251
I- GİRİŞ
Çocuk
emeği istismara ve sömürüye açık olduğu için özel olarak korunmalıdır.
Çocuk işçiliği sorunu gelişmekte olan her ülke için olduğu gibi, Türkiye
için de önem taşıyan bir konudur. Sorun; nüfus, eğitim düzeyi, ekonomik
gelişim ve sosyal kalkınma kavramlarıyla doğrudan ilgilidir.
Kuruluşundan
bu yana, Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), çocuk işçiliğini önemli bir
konu olarak ele almıştır. 1992’den itibaren ise çocuk işçiliği
konusunu, ILO ölçeğinde gözetilmesi gereken bir konu olarak belirlemiş
ve “Çocuk İşçiliğinin Sona Erdirilmesi Uluslararası Programı”nı (International Programme on the Elimination of Child labour- IPEC) başlatmıştır.
ILO 1999’da 182 No.lu En Kötü Biçimlerdeki Çocuk İşçiliğinin Yasaklanması ve Ortadan Kaldırılmasına İlişkin Acil Eylem Sözleşmesi’ni
hazırlamış ve Türkiye de 2001 yılında bu sözleşmeyi onaylamıştır. Çocuk
işçiliğinin en kötü biçimleri arasında, kölelik ve benzeri koşullarda
çalıştırılma, silahlı çatışmalarda kullanılmak üzere zorla askere
alınma, fuhuş ve pornografi amaçlarıyla ve yasa dışı işlerde kullanılma
ve bu arada çocukların sağlığına, güvenliğine ve ahlaki değerlerine
zarar verecek işler yer almaktadır.
İş mevzuatımızda “çocuk işçi” terimi sadece bir yaşa özgüdür. 14 yaşındaki çocuk sadece “hafif işlerde” çalıştırılabilir (Hafif işlerin hangi işler olduğu aşağıda açıklanmıştır). 15-18 yaştaki işçiler ise “genç işçi” olarak anılmaktadır.
Çocuk
ve genç işçilerin sağlık ve güvenliklerini, fiziksel, zihinsel, ahlaki
ve sosyal gelişmelerini veya öğrenimlerini tehlikeye atmadan çalışma
şekillerinin esaslarını belirlemek ve ekonomik istismarlarını önlemek
amacıyla hukuki düzenlemeler yapılmıştır.
Geçen
ayki yazımızda kadın işçi çalıştırma şartlarını incelemiştik. Bu
yazımızda da çocuk ve genç işçiler için getirilmiş özel hükümleri ele
alacağız.
II- ÇALIŞTIRMA ESASLARI
İş Kanunu md. 72’ye göre, maden ocakları ile kablo döşemesi, kanalizasyon ve tünel inşaatı gibi yer altında veya su altında çalışılacak işlerde onsekiz yaşını doldurmamış erkek ve her yaştaki kadınların çalıştırılması yasaktır.
İş Kanunu md. 73’e göre, sanayie ait işlerde onsekiz yaşını doldurmamış çocuk ve genç işçilerin gece çalıştırılması yasaktır.
Çocuğun
ve genç işçinin işe yerleştirilmesinde ve çalışması süresince
güvenliği, sağlığı, bedensel, zihinsel, ahlaki ve psikososyal gelişimi,
kişisel yatkınlık ve yetenekleri dikkate alınır.
Çocuk
ve genç işçiler, okula devam edenlerin okula devamları ile okuldaki
başarılarına engel olmayacak, meslek seçimi için yapılacak hazırlıklara
ya da yetkili makamlar tarafından yeterliliği kabul edilen mesleki
eğitime katılmasına engel olmayacak işlerde çalıştırılabilirler.
İşverenler
çocuk ve genç işçilerin tecrübe eksikliği, mevcut veya muhtemel riskler
konularında bilgisizlik veya tamamen gelişmiş olmamalarına bağlı olarak
gelişmelerini, sağlık ve güvenliklerini tehlikeye sokabilecek herhangi
bir riske karşı korunmalarını temin edeceklerdir.
Çocuk
ve genç işçileri; çocuklara karşı işlenmiş suçlardan hüküm giyen, yüz
kızartıcı suçlardan hüküm giymiş olan işveren veya işveren vekilleri
çalıştıramazlar (Yönetmelik md. 11).
İşveren;
çocuk ve genç işçinin velisi veya vasisine, çocuk ve genç işçinin
çalıştırılacağı iş, karşılaşabileceği riskler ve alınan önlemler
hakkında bilgi verir. Okula devam eden çocuk ve genç işçiden
çalıştırmaya başlamadan önce, öğrenci olduğuna dair belge ister. Bu belgeyi özlük dosyasında muhafaza eder. Çocuk ve genç işçinin velisi veya vasisi ile yazılı iş sözleşmesi yapmak zorundadır (Yönetmelik md. 12).
İşveren,
çocuk ve genç işçilere, çalıştırmaya başlamadan önce işyerindeki
riskler, işe uyum ve kanuni hakları ile işin niteliğine göre gerekli iş başı eğitimlerini verir.
İşveren,
çocuk ve genç işçinin işe başlamasından önce veya çalışma esnasında,
çalışma koşullarında değişiklik olması gerektiği hallerde, bu
değişikliği yapabilmesi için aşağıdaki hususları göz önünde
bulundurmalıdır;
- İşyeri ve işin yapıldığı yerin uygunluğu ve tanzimi,
- Kullanılan iş ekipmanlarının şekli, sırası ve bunların kullanılış biçimleri,
- İş organizasyonları,
- Çocuk ve genç işçilere verilen eğitimin ve talimatların düzeyi.
Değerlendirmeye
göre çocuk ve genç işçilerin fiziki veya zihinsel gelişmeleri ile
güvenlikleri yönünden risk tespit edilirse, en kısa sürede gerekli tıbbi
kontrollerin yapılması gerekmektedir (Yönetmelik md. 13).
III- ÇALIŞMA YAŞI VE ÇALIŞILACAK İŞLER
Çocuk
ve genç işçiler bakımından yasak olan işler ile izin verilecek işler,
ondört yaşını bitirmiş ve ilköğretimini tamamlamış çocukların
çalıştırılabilecekleri hafif işler ve çalışma koşulları Çalışma ve
Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından çıkarılan Çocuk ve Genç İşçilerin Çalıştırılma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelikle
belirlenmiştir(1). 30.06.2012 tarihinde yayımlanan 6331 sayılı İş
Sağlığı ve Güvenliği Kanunu sonrasında, bu Yönetmelikte yeni mevzuata
uyum sağlayacak değişiklikler yapılmıştır(2).
4857 sayılı İş Kanunu’nun 71. maddesine göre, “onbeş yaşını doldurmamış çocukların çalıştırılması yasaktır.” Ancak,
ondört yaşını doldurmuş ve ilköğretimi tamamlamış olan çocuklar,
bedensel, zihinsel ve ahlaki gelişmelerine ve eğitime devam edenlerin
okullarına devamına engel olmayacak hafif işlerde çalıştırılabilirler.
Hafif iş,
yapısı ve niteliği itibariyle ve yerine getirilmesi sırasındaki özel
koşullara göre; çocukların gelişmelerine veya sağlık ve güvenliklerine
zararlı etki ihtimali olmayan, okula devamını, mesleki eğitimini veya
yetkili merciler tarafından onaylanmış eğitim programına katılımını ve
bu tür faaliyetlerden yararlanmasını engellemeyen işleri ifade eder
(Yönetmelik md. 4).
Çocuk İşçilerin Çalıştırılabilecekleri Hafif İşler Yönetmelik Ek 1’de şöyle sayılmıştır:
1- Düşme ve yaralanma tehlikesi olabilecek şekilde çalışmayı gerektirecek olanlar hariç meyve, sebze, çiçek toplama işleri,
2- Kümes hayvanları besiciliğinde yardımcı işler ve ipek böcekçiliği işleri,
3- Esnaf ve sanatkarların yanında satış işleri,
4- Büro hizmetlerine yardımcı işler,
5- Gazete, dergi ya da yazılı matbuatın dağıtımı ve satımı işleri (yük taşıma ve istifleme hariç),
6- Fırın, pastane, manav, büfe ve içkisiz lokantalarda komi ve satış elemanı olarak yapılan işler,
7- Satış eşyalarına etiket yapıştırma ve elle paketleme işleri,
8- Kütüphane, fuar, panayır ve sergi yerlerinde yardımcı işler (yük taşıma ve istifleme hariç),
9- Spor tesislerinde yardımcı işler,
10- Çiçek satışı, düzenlenmesi işleri.
Genç İşçilerin Çalıştırılabilecekleri İşler ise Yönetmelik Ek 2’de şöyle sıralanmıştır:
1- Meyve ve sebze konserveciliği, sirke, turşu, salça, reçel, marmelat, meyve ve sebze suları imalatı işleri,
2- Meyve ve sebze kurutmacılığı ve işlenmesi işleri,
3- Helva, bulama, ağda, pekmez imalatı işleri,
4- Kasaplarda yardımcı işler,
5- Çay işlemesi işleri,
6- Çeşitli kuru yemişlerin hazırlanması işleri,
7- Küçükbaş hayvan besiciliğinde yardımcı işler,
8- Süpürge ve fırça imalatı işleri,
9-
Elle yapılan ağaç oymacılığı, kemik, boynuz, kehribar, lüle taşı,
Erzurum taşı ve diğer maddelerden süs eşyası, düğme, tarak, resim, ayna,
çerçeve, cam ve emsali eşya imalatı işleri,
10- Toptan ve perakende satış mağaza ve dükkanlarında satış, etiketleme ve paketleme işleri,
11- Büro işyerlerinde büro işleri ve yardımcı işler,
12- İlaçlama ve gübreleme hariç çiçek yetiştirme işleri,
13- İçkili yerler ve aşçılık hizmetleri hariç olmak üzere hizmet sektöründeki işler,
14- Diğer giyim eşyası, baston ve şemsiye imalatı işleri,
15- Yiyecek maddelerinin imalatı ve çeşitli muamelelere tabi tutulması işleri,
16- Yorgancılık, çadır, çuval, yelken ve benzeri eşyaların imalatı ve dokuma yapmaksızın diğer hazır eşya imalatı işleri,
17- Sandık, kutu, fıçı ve benzeri ambalaj malzemeleri, mantar, saz ve kamıştan sepet ve benzeri eşya imalatı işleri,
18- Çanak, çömlek, çini, fayans, porselen ve seramik imaline ait işler (fırın işleri ve silis ve quarts tozu saçan işler hariç),
19- El ilanı dağıtımı işleri,
20-
Cam, şişe, optik ve benzeri malzeme imalathanelerinde üretime ilişkin
işler (fırın işleri ve silis ve quarts tozu saçan işler, ısıl işlem,
renklendirme ve kimyasal işler hariç),
21-
Bitkisel ve hayvansal yağların üretimi ve bunlardan yapılan maddelerin
imaline ilişkin işler (karbon sülfür gibi parlayıcı veya tahriş edici
çözücülerle yapılan prine veya benzeri yağlı maddelerin ekstrasyon
yoluyla yağ üretimi işlerinde ekstrasyon kademeleri hariç),
22-
Pamuk, keten, yün, ipek ve benzerleriyle bunların döküntülerinin
hallaç, tarak ve kolalama tezgâhlarından ve boyama ile ilgili
işlemlerden bölme ile ayrılmış ve fenni iklim ve aspirasyon tesisatı
olan iplikhane ve dokuma hazırlama işleri,
23- Balıkhane işleri,
24- Şeker fabrikalarında üretime hazırlamaya yardımcı işler,
25- Araçsız olarak 10 kg’dan fazla yük kaldırılmasını gerektirmeyen torbalama, fıçılama, istifleme ve benzeri işler,
26- Su bazlı tutkal, jelatin ve kola imali işleri,
27- Sandal, kayık ve emsali küçük deniz araçlarının imalatı ve tamiratı işleri (boya ve vernik işleri hariç).
16
Yaşını Doldurmuş Fakat 18 Yaşını Bitirmemiş Genç İşçilerin
Çalıştırılabilecekleri İşler ise Yönetmelik Ek 3’de yer almaktadır:
1-
Toprağın pişirilmesi suretiyle imal olunan kiremit, tuğla, ateş tuğlası
işleri ile boru, pota, künk ve benzeri inşaat ve mimari malzeme işleri.
2-
Kurutma ve yapıştırma işleri, kontrplak, kontratabla, yonga ağaçtan
mamul suni tahta ve PVC yüzey kaplamalı suni tahta imali işleri ile
emprenye işleri.
3- Parafinden eşya imali işleri.
4- Kuş ve hayvan tüyü kıllarının temizlenmesi, didiklemesi, ayrılması ve bunlara benzer işler.
5- Plastik maddelerin şekillendirilmesi ve plastik eşya imali işleri (PVC’nin imali ve PVC’den mamul eşyaların yapımı hariç).
6- Mensucattan hazır eşya imali işleri (Perde, ev tekstili, otomobil ürünleri ve benzerleri).
7- Kağıt ve odun hamuru üretimi işleri.
8- Selüloz üretimi işleri.
9- Kağıt ve kağıt ürünlerinden yapılan her türlü eşya ve malzemenin imali işleri.
10- Zahire depolarındaki işler ile un ve çeltik fabrikalarındaki işler.
11- Her türlü mürekkep ve mürekkep ihtiva eden malzeme imali işleri.
Çocuk
işçiler Ek-1’de, genç işçiler Ek-1 ve Ek-2’de ve 16 yaşını doldurmuş
fakat 18 yaşını bitirmemiş genç işçiler ise Ek-1, Ek-2 ve Ek-3’te yer
alan işler dışında çalıştırılamaz.
Ayrıca yaş kayıtlarına bağlı olarak müsaade edilen işlerden olsalar dahi
hazırlama, tamamlama ve temizleme işlerinde, alkol, sigara ve
bağımlılığa yol açan maddelerin üretimi ve toptan satış işlerinde,
parlayıcı, patlayıcı, zararlı ve tehlikeli maddelerin toptan ve
perakende satış işleri ile bu gibi maddelerin imali, işlenmesi,
depolanması işleri ve bu maddelere maruz kalma ihtimali bulunan her
türlü işlerde, gürültü ve/veya vibrasyonun yüksek olduğu ortamlarda
yapılan işlerde, aşırı sıcak ve soğuk ortamda çalışma gerektiren
işlerde, sağlığa zararlı ve meslek hastalığına yol açan maddeler ile
yapılan işlerde, radyoaktif maddelere ve zararlı ışınlara maruz
kalınması ihtimali olan işlerde, fazla dikkat isteyen ve aralıksız
ayakta durmayı gerektiren işlerde, parça başı ve prim sistemi ile ücret
ödenen işlerde, eğitim amaçlı işler hariç iş bitiminde evine veya
ailesinin yanına dönmesine imkân sağlamayan işlerde, işyeri hekimi
raporu ile fiziki ve psikolojik yeterliliklerinin üzerinde olan işlerde,
eğitim, deney eksikliği, güvenlik konusunda dikkat eksikliği getirme
ihtimali olan işlerde, para taşıma ve tahsilat işleri ile İş Kanunu’nun
69. maddesinin birinci fıkrasında belirtilen gece dönemine rastlayan
sürelerde (yani 20.00-06.00 saatleri arasında) yapılan işlerde 18 yaşını
doldurmayan işçiler çalıştırılamaz.
IV- ÇALIŞMA SÜRELERİ
Çocuk
ve genç işçilerin işe yerleştirilmelerinde ve çalıştırılabilecekleri
işlerde güvenlik, sağlık, bedensel, zihinsel ve psikolojik gelişmeleri,
kişisel yatkınlık ve yetenekleri dikkate alınır. Çocuğun gördüğü iş onun
okula gitmesine, mesleki eğitiminin devamına engel olamaz, onun
derslerini düzenli bir şekilde izlemesine zarar veremez.
Temel eğitimi tamamlamış ve okula gitmeyen çocukların çalışma saatleri günde
yedi ve haftada otuzbeş saatten fazla olamaz. Ancak, onbeş yaşını
tamamlamış çocuklar için bu süre günde sekiz ve haftada kırk saate kadar
artırılabilir.
Okula devam eden çocukların eğitim dönemindeki çalışma süreleri, eğitim saatleri dışında olmak üzere, en fazla günde iki saat ve haftada on saat olabilir. Okulun kapalı olduğu dönemlerde çalışma süreleri yukarıda öngörülen süreleri aşamaz.
İş Kanunu md. 73’e göre, sanayie ait işlerde 18 yaşını doldurmamış çocuk ve genç işçilerin gece çalıştırılması yasaktır.
İş
Kanunu’nun 66. maddesine göre çalışma süresinden sayılan hallerin yanı
sıra; işverenin vermesi gereken eğitimlerde geçen süreler, işverenin
işyeri dışında gönderdiği kurslar ve toplantılarda geçen süreler ile
yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından düzenlenen mesleki eğitim
programlarında geçen süreler, ulusal ve uluslararası kurum ve kuruluşlar
tarafından çalışan çocuk ve gençler ile ilgili olarak düzenlenen
konferans, kongre, komisyon ve benzeri toplantılara temsilci olarak
katılmaları nedeniyle işlerine devam edemedikleri süreler çalışma
süresinden sayılır.
İş
Kanunu 41. maddede, haftalık çalışma süresinin sözleşmelerle 45 saatin
altında belirlendiği durumlarda ortalama haftalık çalışma süresini aşan
ve 45 saate kadar yapılan çalışmalar “fazla sürelerle çalışma” olarak
tanımlanmıştır. Fazla sürelerle çalışmalarda, her bir saat fazla
çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşen
miktarının % 25 yükseltilmesi suretiyle ödenmesi gerekmektedir.
18 yaşını doldurmamış işçi için belirtilen sürelerin üzerinde ve 45
saate kadar yapılan fazla sürelerle çalışmanın her bir saati için normal
çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının % 25 yükseltilmesi
suretiyle fazla sürelerle çalışma ücreti ödenmelidir(3).
V- DİNLENME SÜRELERİ
Çocuk ve genç işçilerin günlük çalışma süreleri, yirmidört saatlik zaman diliminde, kesintisiz ondört saat dinlenme süresi
dikkate alınarak uygulanır. İki saatten fazla dört saatten az süren
işlerde otuz dakika, dört saatten yedi buçuk saate kadar olan işlerde
çalışma süresinin ortasında bir saat olmak üzere ara dinlenmesi verilmesi zorunludur (Yönetmelik md. 6).
Çocuk ve genç işçilerin hafta tatili izinleri kesintisiz kırk saatten az olamaz. Ayrıca hafta tatili ücreti bir iş karşılığı olmaksızın ödenir (Yönetmelik md. 8).
Çocuk ve genç işçiler, ulusal bayram ve genel tatil
günlerinde çalıştırılamazlar. Ayrıca bugünlere ilişkin ücretler bir iş
karşılığı olmaksızın ödenir (Yönetmelik md. 9). 18 yaşından büyük
işçiler genel tatil günlerinde, sözleşmelerinde hüküm varsa veya
çalışmayı kabul ederlerse çalıştırılabilmektedir. Çocuk ve genç işçiler
için ise mutlak bir yasak vardır.
Çocuk ve genç işçilere verilecek yıllık ücretli izin
süresi 20 günden az olamaz. Yıllık ücretli iznin kesintisiz
kullandırılması esastır. Ancak, yararına olduğu durumlarda çocuk ve genç
işçinin isteği üzerine en fazla ikiye bölünerek kullandırılabilir.
Okula
veya eğitime devam eden çocuk ve genç işçilere yıllık ücretli izinleri
okulların tatil olduğu, kursa ve diğer eğitim programlarına devam
edilmediği dönemlerde verilir (Yönetmelik md. 10).
VI- SONUÇ
Çocuk
emeği istismara ve sömürüye açık olduğu için özel olarak korunmalıdır.
İş mevzuatımızda çocuk ve genç işçilerin sağlık ve güvenliklerini,
fiziksel, zihinsel, ahlaki ve sosyal gelişmelerini veya öğrenimlerini
tehlikeye atmadan çalışma şekillerinin esaslarını belirlemek ve ekonomik
istismarlarını önlemek amacıyla hukuki düzenlemeler yapılmıştır. Bu
düzenlemelerin yeterli olduğu söylenebilir. Ancak, denetimle ilgili
sorunlar olduğu da bir gerçektir. Kanun ve yönetmelikleri güzel
hükümlerle donatmak, maalesef gerçekleri değiştirmemekte, denetim
eksikliği sebebiyle çocuk emeği yeterince korunamamaktadır.
* Prof. Dr., Marmara Üniversitesi, İktisat Fakültesi, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Anabilim Dalı Başkanı
(1) 06.04.2004 tarih ve 25425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
(2) Değişiklikler 21.02.2013 tarih ve 28566 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
(3) Bkz. Gökhan GÜÇLÜ, “Çocuk ve Genç İşçilerin Fazla Çalıştırılmasının Sonuçları”, Yaklaşım, Temmuz 2013.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder